ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Ριζοσπαστικής Παρέμβασης Μισθωτών Λογιστών.
ΑΘΗΝΑ 7/12/2010
Καταγγέλλουμε με τον ποιο σαφή και κατηγορηματικό τρόπο το όργιο αυταρχισμού που επικράτησε στο κέντρο της Αθήνας με αφορμή τις εκδηλώσεις μνήμης και αγώνα από τη δολοφονία του Α.Γρηγορόπουλου το Δεκέμβρη του 2008 από (αμετανόητους) αστυνομικούς που περιπολούσαν στα Εξάρχεια.
Η κυβέρνηση έχοντας αποφασίσει να επιβάλλει με κάθε τρόπο τη βάρβαρη πολιτική της, ταυτόχρονα επιλέγει τον ανοιχτό και απροκάλυπτο πόλεμο με τα ζωντανά κομμάτια της κοινωνίας, τους εργαζόμενους και τη νεολαία του αγώνα.
Η επιλογή του στρατιωτικού νόμου με την απαγόρευση της κυκλοφορίας στο κέντρο της πόλης, οι προληπτικές προσαγωγές, η περικύκλωση των αγωνιστικών μπλόκ(πολιτικών οργανώσεων και φοιτητικών συλλόγων) κατά τη διάρκεια της διαδήλωσης, οι απρόκλητες επιθέσεις και ο άγριος ξυλοδαρμός των διαδηλωτών, η ακατάσχετη ρίψη δακρυκρυγόνων και (επικίνδυνων) χειροβομβίδων, ο αποκλεισμός περιοχών του κέντρου της πόλης δεν είναι μονάχα η έκφραση μιάς αυταρχικής και φασιστικής αντίληψης απέναντι στην κοινωνία και τους κοινωνικούς αγώνες. Αυτή άλλωστε την αντίληψη τη δοκίμασαν οι εργαζόμενοι ναυτεργάτες όταν τους επιστράτευε η κυβέρνηση, την «ένοιωσαν» οι αγωνιζόμενοι φοιτητές πρίν 2 μέρες όταν διαδήλωναν ενάντια στα σχέδια της Διαμαντοπούλου.
Πρίν απ’όλα είναι η έκφραση μιάς πολιτικής που επιχειρεί να φοβίσει τον κόσμο του αγώνα και να στείλει ένα μήνυμα συμβιβασμού και παθητικότητας στην υπόλοιπη κοινωνία. Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση με αυτή την πρακτική αποκαλύπτει την πηγή του δικού της φόβου. Φοβούνται την ανεξάρτητη λαϊκή δράση, που δεν ελέγχεται από αναγνωρισμένες και ακίνδυνες πολιτικές τακτικές. Που η οργή και η αγανάκτηση δεν περιορίζεται στο γραπτό λόγο και τη συνθηματολογία, αλλά επιχειρεί να συγκρουστεί με την πολιτική της κυβέρνησης και τους μηχανισμούς καταστολής.
Σε αυτό το πλαίσιο η τυφλή και ανέξοδη βία, χωρίς στόχο και συλλογική έκφραση που πολλές φορές επιβάλλεται από(και εκτονώνει) δυναμικές μονάδες, δε μπορεί να εκφράσει την πραγματική και απαραίτητη δυναμικότητα που πρέπει να έχουν οι διαδηλώσεις και οι δράσεις του μαχόμενου κόσμου της εργασίας και της νέας γενιάς. Ταυτόχρονα όμως προκαλεί απορία η απουσία ενός σημαντικού αγωνιστικού κομματιού, που εγκλωβισμένο στην εικόνα της υπεύθυνης και περιφρουρημένης δύναμης επιλέγει να απέχει από δράσεις και πρωτοβουλίες που αδυνατεί να ελέγξει.
Κατανοούμε ότι ο δρόμος που άνοιξε η κυβέρνηση δεν θα έχει (καλό)τέλος.
Κατανοούμε ότι η τανάλια των μηχανισμών καταστολής θα σφίγγει όλο και περισσότερο στο σώμα της κοινωνίας, όσο οι εργαζόμενοι θα επιχειρούν να πρωταγωνιστήσουν στις εξελίξεις και να καθορίσουν το μέλλον τους.
Η νίκη που επέβαλλαν οι χιλιάδες διαδηλωτές που τίμησαν το Δεκέμβρη του 2008 με το να ακυρώσουν το στρατιωτικό νόμο της κυβέρνησης και να σπάσουν το τοίχος του τρόμου που επέβαλλαν σε συνεργασία με τα ΜΜΕ, είναι ο μοναδικός όρος που θα εξασφαλίσει τις κατακτήσεις που υπάρχουν στο πεδίο της ελεύθερης έκφρασης, της διαδήλωσης και της απεργίας.
Ριζοσπαστική Παρέμβαση Μισθωτών Λογιστών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου